Klasy I-III z elementami Pedagogiki Montessori
Wychowanie zgodne z teorią M. Montessori jest wspieraniem indywidualnego i moralno – społecznego rozwoju człowieka, w rozsądnie realizowanej wolności, z miłością i w duchu pokoju.
Najważniejsze w wychowaniu i nauczaniu dziecka są jego indywidualne zainteresowania, wokół których skupia się cały system oddziaływań wychowawczych. Uczniowie poznają otaczającą ich rzeczywistość i samych siebie poprzez naturalne zainteresowanie rzeczami i zjawiskami. Występujące w otoczeniu odpowiednie warunki sprzyjają naturalnemu rozwojowi. Jest to „wychowanie dla życia”. Celem rozwoju i wychowania jest „normalizacja”.
Szkoła skupia się na dziecku. Program nauczania jest elastyczny, na bieżąco dostosowywany do potrzeb i zainteresowań Uczniów we wszystkich obszarach nauczania, jednocześnie realizuje podstawę programową opracowaną przez MEN dla I etapu edukacyjnego. Program nauczania obejmuje obowiązkową siatkę godzin, konieczną do realizacji założeń ministerialnych. W naszej szkole jest ona poszerzona, szczególnie w zakresie nauki języków obcych (do 4 godzin języka angielskiego tygodniowo) i edukacji społecznej. Dzięki temu nasi Uczniowie mają możliwość bardzo dobrego przygotowania się do kontynuowania edukacji w klasach IV-VIII oraz egzaminów zewnętrznych.
Specyfika nauki
Szkoły Montessori – zarówno te niepubliczne (prywatne, społeczne), jak i publiczne – działają w ramach systemu edukacji i muszą w pełni realizować ustaloną przez Ministerstwo Edukacji Narodowej podstawę programową kształcenia ogólnego. W związku z tym, na koniec każdego roku szkolnego, Uczeń otrzymuje wymagane prawem świadectwo, odpowiadające jego rocznikowi i klasie.
Pozostałe wartości Szkoły Montessori są niezmienne – nie motywuje się Uczniów tradycyjnym systemem nagród i kar, nie ma też w nich miejsca na konkurencję i współzawodnictwo, ponieważ dzieci wychowywane są
w atmosferze przyjaźni i koleżeństwa. Uczniowie są współtwórcami
i współorganizatorami swojej klasy.
Założenia programowe klas z elementami montessoriańskimi realizowane są poprzez:
 lekcje przedmiotowe: szkoła pracuje w oparciu o podstawę programową, dopuszczoną przez Ministerstwo Edukacji Narodowej i realizuje tym samym założenia reformy edukacji w kraju. Głównym celem zajęć jest wyjaśnienie, omówienie, powtórzenie i utrwalenie zagadnień wynikających z realizowanej podstawy programowej dla danej grupy wiekowej oraz usystematyzowanie wiedzy i umiejętności zdobytych na lekcjach i w czasie zajęć pracy własnej.
 praca własna: przeznaczone są na nią każdego dnia dwie godziny. Pierwsza lekcja to zawsze zajęcia na elipsie – poranny krąg, ostatnia natomiast to typowa praca własna. Uczniowie pracują pod opieką Nauczyciela Wychowawcy. W tym czasie dziecko ma prawo wyboru przedmiotu pracy, zgodnie z aktualnym stanem swojej wiedzy, umiejętnościami, zainteresowaniami. Uczeń pracuje tak długo z daną pomocą, (ile jest mu to potrzebne), aby zdobyć konieczne umiejętności.
 projekty warsztatowe: (m.in.: ogródek szkolny, przedstawienia teatralne, projekty indywidualne, zgodne z zainteresowaniami Uczniów).

Sposoby uczenia i uczenia się

 samodzielna nauka: rozwój indywidualnych zdolności i nauka realnej oceny swoich umiejętności; Nauczyciel wspiera Ucznia tylko wtedy, gdy jest to konieczne i zgodne z zasadą: Pomóż mi to zrobić samemu;
 zindywidualizowany program nauczania: Uczeń pracuje samodzielnie, we własnym dla siebie tempie i zgodnie z własnymi możliwościami, wykorzystując w toku pracy znajdujące się w klasie pomoce rozwojowe;
 uczenie się przez działanie: zdobywanie wiedzy i praktycznych umiejętności w przemyślanym i zorganizowanym środowisku pedagogicznym, dzięki własnej aktywności, przy pomocy Nauczyciela;
 Nauczyciel jest przewodnikiem i mentorem: przygotowuje środowisko pracy dziecka, wspomaga wysiłki, które ono podejmuje;
 swoboda poruszania się i pracy w klasie: w czasie pracy własnej Uczniowie sami wybierają miejsce w sali, w którym chcą pracować lub się uczyć;
 porządek: kształcenie umiejętności przestrzegania zasad porządku w otoczeniu, w trakcie własnego działania;
 koncentracja na ciekawości i rozwiązywaniu problemów: dziecko może pracować nad nurtującym je zagadnieniem;
 wielorocznikowość: skupienie w czasie pracy własnej dzieci z różnych roczników motywuje do nauki i podnosi efektywność uczenia się. Wpływa to na rozwój kompetencji społecznych;
 motywacja samodoskonalenia się Ucznia: Nauczyciel tworzy atmosferę pracy, oferując różnorodne tematy i sposoby działania. Uczniowie młodsi obserwują starszych Uczniów i inspirują się nimi;
 zintegrowany program nauczania: treści kształcenia są połączone i wynikają z siebie nawzajem;
 brak ocen i rywalizacji: nie wystawia się Uczniom ocen wyrażonych stopniem. Ocena ma charakter opisowy i jest przygotowywana kilka razy w roku. W Polsce Uczniowie obok tych ocen otrzymują świadectwa szkolne z ocenami, wymagane obowiązującym prawem oświatowym;
 dzieci nie rywalizują ze sobą: w klasie panuje atmosfera przyjaźni i współpracy, Nauczyciel nie ocenia Uczniów w klasie (informację otrzymuje Rodzic/ Prawny Opiekun poprzez dziennik elektroniczny).

Koncepcja pedagogiczna M. Montessori
 samodzielność w zdobywaniu wiedzy i praktycznych umiejętności przy wsparciu Nauczyciela;
 zadaniowość;
 samodyscyplina – dyscyplina wewnętrzna;
 pracowitość – samoświadoma praca;
 aktywność – przygotowywanie do przyszłego życia w społeczeństwie;
 odpowiedzialność za siebie, innych, świat natury i kultury, cały Wszechświat;
 umiłowanie pokoju na świecie;
 miłość do ludzi, świata przyrody i kultury;
 wysoki poziom rozwoju społeczno – moralnego;
 praktyczne ćwiczenia dnia codziennego;
 budowanie pojęć poprzez kształcenie zmysłów;
 współpraca i współdziałanie – umiejętność społecznego działania; kształcenie zachowań zgodnych z oczekiwaniami społecznymi, zasadami moralności;
 wspieranie naturalnego i spontanicznego rozwojowi dzieci.
Wolność w sensie pedagogicznym to swoboda wyboru
 przedmiotu pracy – swobodny wybór materiału;
 miejsca wykonania – przy stolikach lub na dywanie;
 czasu potrzebnego do realizacji zadania;
 formy pracy – indywidualna lub z Koleżanką/Kolegą, z Nauczycielem;
 praca w grupie – lekcja rozwojowa i praca własna w grupie zróżnicowanej wiekowo.

Przygotowane Otoczenie
Przygotowane Otoczenie – to wyposażenie placówki w meble i pomoce rozwojowe Montessori oraz inne pomoce/przedmioty, które wspierają naturalny rozwój dziecka. To miejsce, w którym Uczniowie mogą swobodnie pracować z wybranymi przez siebie materiałami, pod przewodnictwem i opieką Nauczyciela. Nauczyciel powinien umieć obserwować dziecko i przygotowywać dla niego odpowiednie materiały i zadania, by wspomóc jego chęć dążenia do własnego rozwoju. Przygotowane Otoczenie charakteryzuje się: estetyką, porządkiem, prostotą i dostępnością.
„Kiedy tylko dziecko zacznie rozwijać się w przygotowanym otoczeniu i uda mu się działać samodzielnie i niezależnie od dorosłych, natychmiast zrodzi się harmonia nie tylko pomiędzy nim a otoczeniem, ale też między nim
a dorosłymi”( Maria Montessori).
Materiał Montessori (pomoce dydaktyczne)
Podstawowym elementem przygotowanego Otoczenia są materiały o charakterze rozwojowym. Zachęcają i aktywizują do swobodnego działania
i eksperymentowania. Wszystkie przedmioty są tylko w jednym egzemplarzu, dzięki temu Uczniowie uczą się cierpliwości, szacunku dla pracy innych. W Otoczeniu placówki rosną rośliny, o które dzieci same się troszczą – kształtowanie aktywnej postawy wobec przyrody. Materiał Montessori to po prostu klucze do poznania świata. Charakteryzuje się on: estetyką wykonania, precyzją i prostotą, uwzględnia zasady stopniowania trudności, jest dostosowany do potrzeb rozwojowych dziecka, umożliwia samodzielną kontrolę błędów, odznacza się logiczną spójnością.
Materiał Montessori to:
 ćwiczenia praktycznego życia – samoobsługa, normy społeczne, środowisko;
 rozwijanie zdolności sensorycznych – budowanie pojęć (poznanie zmysłowe, aktywność umysłowa);
 edukacja matematyczna;
 edukacja językowa;
 edukacja kosmiczna;
 edukacja artystyczna – rozwój umiejętności plastycznych, muzycznych, manualnych;
 wychowanie religijne.
Nauczyciel
Pomocnik, doradca, obserwator, odpowiedzialny za wszechstronny rozwój dziecka, ma szeroką wiedzę z zakresu nauk o człowieku – pomaga, ale nie wyręcza, ogarnia jak ogień, lecz nie spala.
Rolą Nauczyciela jest obserwacja, celem coraz rzadsza interwencja w miarę rozwoju Ucznia. Odpowiada za bezpieczeństwo, porządek i spokój dziecka. W razie potrzeby pomaga lub zachęca do działania.
Takie podejście pomaga w rozwoju poczucia pewności siebie i wewnętrznej dyscypliny. Zadaniem jest zapewnienie dziecku optymalnych warunków rozwoju.
Efekty edukacji Montessori
 samodzielność myślenia i działania;
 umiejętność planowania pracy;
 odpowiedzialność za podejmowanie zadania;
 pogłębiona wiedza z rożnych dziedzin nauki;
 umiejętność poszukiwania wiedzy;
 współpraca i współdziałanie;
 postawy prospołeczne i pokojowe.

Warto wiedzieć
Pierwszy etap edukacyjny – to etap, w którym dziecko wykorzystuje nabyte już umiejętności w celu pogłębiania i rozwijania swoich zainteresowań. Pomagają mu one efektywnie, a zarazem chętnie odkrywać nowe obszary wiedzy oraz zdobywać nowe umiejętności.
Dzięki wyjątkowo szerokiej gamie zajęć dodatkowych, pozalekcyjnych oraz zwiększonej ilości godzin zajęć obowiązkowych, Uczeń w klasie drugiej i trzeciej zdobywa solidne podstawy, umożliwiające mu kontynuację nauki, z bardzo dobrymi wynikami, w kolejnych etapach edukacyjnych.